انتخاب سختی ساینده

سایندهسختی به درجه سختی ریزش ذرات ساینده بر روی سطح ماده ساینده تحت تأثیر نیروهای خارجی اشاره دارد، یعنی سفتی ماده اتصال دهنده ساینده برای نگه داشتن ذرات ساینده. اگر ذرات ساینده به راحتی از بین بروند. ، سختی ماده ساینده کم و بالعکس سختی زیاد خواهد بود.

انتخاب ازسایندهسختی عمدتاً کارایی سنگ زنی و کیفیت سطح پردازش شده را در نظر می گیرد.ساینده به خوبی انتخاب شده است، ذرات ساینده غیر قابل ریزش به راحتی از بین نمی روند، چرخ سنگ زنی به راحتی مسدود می شود، حرارت سنگ زنی افزایش می یابد و قطعه کار به راحتی می سوزد، که بر کیفیت سطح قطعه کار تأثیر می گذارد.راندمان سنگ زنی پایین است.اگر ساینده خیلی نرم انتخاب شود، ذرات ساینده زمانی که هنوز تیز هستند می ریزند، که باعث افزایش اتلاف ابزار ساینده می شود و در عین حال به راحتی هندسه ساینده صحیح را از دست می دهد، که بر دقت ماشین کاری تاثیر می گذارد. قطعه کار، بنابراین انتخاب سختی ساینده باید متوسط ​​باشد. رابطه بین سختی ساینده و زبری سطح در شکل 9 نشان داده شده است.

شکل رابطه بین سختی ساینده و زبری سطح